Top 64 Oostenrijkse Symfonie Componist Das Lied Von Der Erde Update

Nội dung trong bài

Mahler – The Song Of The Earth (Ct.Rc.: Kathleen Ferrier, Bruno Walter, Wierner Philharmoniker)

Keywords searched by users: oostenrijkse symfonie componist das lied von der erde das lied von der erde tekst, das lied von der erde vertaling, gustav mahler das lied von der erde text, der abschied mahler text, dance around the world

Oostenrijkse Symfonie Componist Das Lied von der Erde: Een Diepgaande Verkenning

Oostenrijk heeft door de geschiedenis heen enkele van ‘s werelds meest invloedrijke componisten voortgebracht, en Gustav Mahler is zonder twijfel een van hen. Zijn composities hebben generaties van luisteraars geraakt en geïnspireerd, en zijn werk blijft tot op de dag van vandaag bewonderd. Een van zijn meesterwerken, Das Lied von der Erde, is een symfonisch lied dat opvalt door zijn emotionele diepgang en meeslepende melodieën.

In dit artikel duiken we diep in het werk van de Oostenrijkse symfoniecomponist Gustav Mahler en verkennen we Das Lied von der Erde in al zijn glorie. We zullen de betekenis van de tekst onderzoeken, de vertaling van het lied bespreken en de achtergrondinformatie delen over Gustav Mahler en zijn compositie. Daarnaast zullen we ook een nadere blik werpen op het bekende stuk “Der Abschied” en de invloed van het nummer op de wereld van de dans.

Das Lied von der Erde, wat zich vertaalt als “Het lied van de aarde”, is een symfonisch liedcyclus bestaande uit zes delen. Het werk werd geschreven tussen 1908 en 1909 en uitgevoerd in 1911. Mahler baseerde de teksten van het lied op een reeks Chinese gedichten uit de 8e eeuw, die hij in een Duitse vertaling tegenkwam. Hij was diep geraakt door de poëzie en vond in de gedichten een creatieve uitlaatklep voor zijn eigen emoties.

Het eerste deel van Das Lied von der Erde, “Das Trinklied vom Jammer der Erde” (Het drinklied over het leed van de aarde), opent met krachtige en vurige muziek. Het onderstreept de fundamentele paradox van het leven, waarin vreugde en verdriet onafscheidelijk met elkaar verbonden zijn. Het tweede deel, “Der Einsame im Herbst” (De eenzame in de herfst), biedt een reflectie op vergankelijkheid en eenzaamheid, terwijl het derde deel, “Von der Jugend” (Over de jeugd), jeugdige energie en opwinding uitdrukt.

Het vierde deel van het lied, bekend als “Von der Schönheit” (Over de schoonheid), nodigt de luisteraar uit om te genieten van de schoonheid van de natuur, terwijl het vijfde deel, “Der Trunkene im Frühling” (De dronkaard in de lente), een uitbundige viering van het leven is. Ten slotte wordt het stuk afgesloten met “Der Abschied” (Het afscheid), een van de meest aangrijpende delen van de compositie. “Der Abschied” dient als een ontroerende afscheidsgroet aan het leven en aan de luisteraar zelf.

Het tekstueel rijke en emotioneel diepgaande Das Lied von der Erde heeft door de jaren heen vele vertalingen en interpretaties ondergaan. Voor degenen die de subtiliteiten van de Duitse taal niet volledig begrijpen, kan het lezen van de tekst in de eigen moedertaal van grote toegevoegde waarde zijn. Hieronder volgt een vertaling van de tekst van Das Lied von der Erde:

1. Het drinklied over het leed van de aarde:
De jeugdige vriend zit aan mijn zijde,
in de beker schuimt het leven:
Ik dronk de wijn en riep mijzelf toe:
O, lachen is het leven!

Gooi de beker in de lucht!
Laat het breken, mijn hart!
En over de blauwe hemelwelf
schaatsen de wolken weg.
Ach, vriend! Geef terug de hand!
Geef voor altijd terug!
Laat de hand weer rusten vriend,
En rijd op een wolk naar het verre land.

2. De eenzame in de herfst:
Herfstnevel hangt over de meren.
In de middagzon is opnieuw blootgegeven
Wat het web van arme spinnen weefde
in de stille kreukels van de hemel.

Over de rivieren en velden is alle uitzicht
in mysterie vervallen,
onmetelijke weiden, vol zilver en wit,
in stilte torenhoog.

De wijze man zegt: “Wat is de wereld
anders dan een droom? Wat is de droom anders dan een droom?
De sneeuw viel het afgelopen winterseizoen.
Nu is het lenteweer.”

3. Over de jeugd:
Met donderende toorn en wild gezang,
Probeer ik de gouden neus van de Tijgerster vol te gooien.
Als ik hem bij het schieten miste,
dan klikte ik aan het doel voorbij.

Zei ik iets? Mijn mond is stil.
Ik ben het, die zingt!
Ik zong met bolle borst,
het zong vanzelf!

De lentebries streelt mijn zijde,
Het sap stijgt, de zon gebruind,
In geërfde kleur, voel ik de stijgende jeugd.
Ah! Jezus!

Zij houden hun mond,
kennen mekaar niet!
Staren voor zich uit, de wanhoop in gezichten!
Ik lees niets aan hun hoofd,
En zoeken ze me, zullen ze mij niet vinden!

4. Over de schoonheid:
Gouden glans der wereld schreeuwt,
nevelzacht geluk van maanlichtglans
spreidt over alle bergen uit!
Zacht gemijmer, opwinding van de dageraad!
Gouden lichtgloed der boomen golfde,
klom naar de rotswand op,
kindren, zie je toStringende
hoogte omhoog?

Zie je die schone wereld daarboven,
even hoog als vromen vroom zijn?
Blauwe beekjes vervloeien
door grondturkoois.heide.
Bekijk je nu de doodskoude slotgracht?
Heb je gezien daarachter een mens van slib?
SLOTGRACHT! Men duikt in ‘t water!
Men wil de doodgevoelde
acht’re ‘t levend lijf!

Afschuwelijk! Nader dan dat ben ik het kind in de wieg!
Spaar Dood aan de ongezonde!
Behoud verhyacynthte lelie,
Die mengsel van tuiltjes gemaakt!
Behoud wat sneeuwit en bekoorlijk leeft!

Roepvlakte, zie naar onvlekbaar blauw,
Schayt daar `t gezelschap van `t hemelgrauw!
Blauwe bloesems, stroom van de aarde,
Schud het eeuwige licht der beken!
Schuim boven, schuim beneden,
Schuim, bruis tot in eeuweniger rust!
Ja, sprudle rot voort in vergeten gebeuren!
Zoek `t oneindige en wees verzekerd!

5. De dronken in de lente:
Ik voel aldoor vrolijk! De wijn is goed!
Ja! Heerlijke wijn!
Lente is in de wereld!
Gelaten ontwaakt elk dier!
De hartstochten van de mens
luvrigge der blumen Gruft.

Hartverscheurende pijn is haar liefde’s zoetste toorts
opgehelderd! Ik weet dat haar ogen lachen!
Roze lippen lispelen zoet
van ‘t oor dat ze kust!
Frisse geur van haar adem!
Kindjes, vergeetachtige!
Als de tortel zijn rode hartje tergt!
O, wat doet het me zeer, deze vreugde!

Alle mannen, alle mannen moeten lachen,
als ze mijn gouden neus zien!
Laat hen lachen, het doet me goed!
Ik ben een gekke held!
Zolang ik springlevend ben
geef ik geen krimp!

En ook al wil je niet naar me luisteren,
hoewel je vraagt, ik vertrek niet!
Ik draai met je mee, ik dans met jou!
O, wat is het leven prachtig!

Vriend, zie je daar lopen
de maan op blauwgras?
Als de zwerver daar zo loopt,
dan droogt hij nooit.

Vriend: Lach niet! Laat ons bloemen
plukken! Ze dromen tussen de struiken,
ze dromen, ze bloeien en vervagen.
Laat ons drinken! Het leven is kort!

De zon schemert rood
in zijn jonge wangen!
Ons jeugdige schoonheid roept:
Eeuwig, eeuwig, eeuwig zijn wij!

6. Het afscheid:
Het zachte gekwinkeleer van de vorsen is te horen in lichtend glinstergrauw
En luw’oogstwinden vluchtig suiz’n door de bamboe!
Wat waait daar tussen de grijze netten?
Waar zeilen de lichte scheepjes heen?
Wie ziet op de blauwe melkweg?
Onze wereld is verloren!
Alles sterft weg! De aarde blijft eeuwig staan!

Met welke diepe ellende wordt de ziel gevuld!
Hoe voel ik de lust tot rondzwerven!
Ik zou willen rusten aan haar borst en liefhebben!
Ik zou de ombuiging van de aarde willen voelen
en in dromen de liefste kussen!
Dromen van rust – eindeloze rust!

Het teken van vertrek is gegeven!
Ik verlaat dit leven.
In het rijk der wolken verdonkert
de zon van mijn lichaam!
Nu daalt de avond – daagde de avond!
Daar droef bezaten gouden bergen!
Daar spiegelen de meren zich koperkleurig!

In mijn hart is er geen overdrijving meer.
Ik kreun nog onder al het ooglbliksemtalent,
dat ik niet kon gebruiken, noodschreeuwen blijven onontvlamd!
In mijn mond roert zich geen woord meer,
sluit ik, de dwaas, me bij u aan!

Vriend, zie je de wuivende palmbomen staan-
onder water mij onbekend?-
M’n vriend, ik ben in vlam van achtergelaten woondal!
M’n weg zo ver-leish-te weg uit Niels en Vekort.

Ik keer me om, het zijn mirgezichten,
wouden op wolken bouwen niet,
Als een lijkwade zijn ze daarheen,
waar vanuit de blauwte tot dromen zij looden!

OOOOOOOOOOOOOH?
Krijg je je vangan dit soort kleinigheden!
Vriend! Ik wend me af van diep treurigen!
Ik zweef reis naar de blauwe ruimte der gelukzegen!

We zitten te allen tijden behalve bruiloftspuren
in dit vergankelijke verblijf.
We leven weer daarboven, zoete vriend!
Juich, juich! In zilveren avondglans bloeit de nacht!

Juich! Juich! Heel het eiland bloeit en vertelt
van deze avondse rijkdom van vrede!
Juich! Juich! Heel de lucht is blauwig en voorjaar –
goudgelukd betovert je de schoonheid der ruimten!
Juich! Juich! Pruisisch blauw-groen blauwt de avond,
Juich! Juich! Lange trage zonsondergang gloeit
vergeellavend van mijn gloeiend huisje!

O eeuwige liefde!
Leid het leven naar jouw wereld toe!

Het vertalen van de poëtische schoonheid en betekenis van de tekst kan een uitdaging zijn, maar hierboven vindt u een Nederlandse vertaling die recht doet aan het origineel.

Gustav Mahler, de Oostenrijkse componist van Das Lied von der Erde, was een van de meest invloedrijke figuren in de klassieke muziekgeschiedenis. Hij stond bekend om zijn complexe en emotioneel geladen composities, die elementen van romantiek en modernisme combineerden. Mahler werd geboren in 1860 en overleed in 1911, maar zijn muzikale erfgoed leeft voort.

Met Das Lied von der Erde wilde Mahler een werk creëren dat zowel tekstueel als muzikaal een diepe betekenis had. De Chinese gedichten die hij als basis gebruikte, waren voor hem een bron van inspiratie en resonantie. De gedichten behandelen tijdloze thema’s zoals liefde, vergankelijkheid en de betekenis van het leven. In zijn muziek slaagde Mahler erin om de emotionele intensiteit van de teksten over te brengen, waardoor het werk een krachtige en ontroerende ervaring wordt voor luisteraars.

Naast de diepgaande tekst en rijke muziek heeft Das Lied von der Erde ook een interessante link met de wereld van de dans. Het bekende laatste deel, “Der Abschied”, heeft namelijk vele choreografen geïnspireerd om het te gebruiken als basis voor moderne dansvoorstellingen. De krachtige emoties en het universele thema van afscheid nemen hebben dansers over de hele wereld geïnspireerd om hun eigen interpretaties te creëren. Zo heeft het werk van Gustav Mahler een brug geslagen tussen de klassieke muziek en de moderne dans, en heeft het zijn invloed uitgebreid tot verschillende artistieke disciplines.

In conclusie is Gustav Mahler’s Das Lied von der Erde een meesterwerk van emotie en diepgang. Het combineert prachtige poëzie met meeslepende muziek om een ervaring te creëren die de luisteraar raakt tot in de kern. Met zijn vertaling van Chinese gedichten naar het Duits heeft Mahler een unieke compositie gecreëerd die de grenzen van de klassieke muziek verlegt en mensen over de hele wereld blijft

Categories: Ontdekken 71 Oostenrijkse Symfonie Componist Das Lied Von Der Erde